باید ها و نباید ها در بخش اول امتحان Speaking

باید ها و نباید ها در بخش اول امتحان Speaking

بخش اول مصاحبه Speaking شاید به دلیل آنکه اولین تاثیر را برروی ممتحن دارد، مهمترین بخش از این مصاحبه به حساب می‌آید. در این پست به بررسی نکاتی مهم در مورد این بخش از آزمون Speaking می‌پردازیم، با رعایت این نکات می‌توانید هرچه بیشتر برروی ممتحن خود تاثیرگذار باشید.

بخش اول امتحان Speaking، ۴ تا ۵ دقیقه طول می کشد و از شما سوالاتی در مورد موضوعات روزمره که در ادامه ذکر می شوند، پرسیده می شود:

• شغل یا تحصیلات
• خانواده
• خانه
• محل زندگی
• سرگرمی ها و تفریحات

دقت کنید که تمام سوالات بالا در مورد شما خواهد بود. این بخش نسبت به بخش های دیگر (پارت دوم و پارت سوم) بسیار ساده تر می باشد زیرا صحبت کردن در مورد خودتان ساده تر از صحبت کردن در مورد موضوعات انتزاعی می باشد. اما، این به این معنی نمی باشد که این بخش مهم نیست.

در ادامه، در مورد ۵ مورد از باید ها و ۵ مورد از نباید های بخش اول Speaking صحبت خواهد شد.

باید اول: در مورد چیزی که انتظار شما را می کشد، مطلع باشید

شما احتمالا تا حدودی عصبی می باشید و دوست ندارید شگفت زده شوید که باعث می شود شما عصبی تر شوید. بنابراین، شما باید در مورد اتفاقاتی که در اتاق Speaking می افتد کاملا مطلع باشید.

قبل از آن که بخش اول این آزمون شروع گردد، ۴ اتفاق مهم می افتد:

۱. ممتحن خود را معرفی می کند و از شما می خواهد که خود را معرفی کنید. شما می توانید فقط بگویید “My name’s…..”.مطمین شوید که از “Name’s”به جای “Name is” استفاده کنید. این کار باعث می شود که در ادامه نیز از صورت کوتاه شده یا Contraction ( مثل، I’m, We’d, They’ll) در Speaking خود استفاده کنید.

۲. ممتحن از شما می پرسد “What can I call you”. شما می توانید فقط بگویید “You can call me…..”. اگر شما یک اسم انگلیسی دارید، می توانید از آن استفاده کنید، ولی مطمین شوید آن را درست تلفظ می کنید. اگر نتوانید اسم خود را درست بگویید، شما اولین فرصت برای تحت تاثیر قرار دادن ممتحن را از دست داده اید. اگر مطمین نیستید، از اسم واقعی خود استفاده کنید.

۳. آنها معمولا از شما می پرسند که شما کجایی هستید. فقط بگویید “I’m from ….”. لازم نیست که در این مرحله اطلاعات اضافی به ممتحن بدهید.

۴. در انتها، ممتحن از شما می خواهد که کارت شناسایی خود را به او نشان دهید. کارت شناسایی خود را به او نشان دهیدو امتحان متعاقبا شروع می گردد.

با دانستن این چهار اتفاق مهم، شما مطمئن تر خواهید بود و امتحان را بهتر شروع می کنید.

باید دوم: سعی کنید تاثیر خوبی برروی ممتحن بگذارید

اغلب پرسیده می شود که اگر کسی در امتحان Speaking لبخند بزند، برخورد دوستانه ای با ممتحن داشته باشد و ارتباط چشمی خوبی با ممتحن برقرار کند، نمره بالاتری در این امتحان خواهد گرفت. پاسخ این سوال هم بله است و هم خیر! معیار نمره دهی برای برخورد دوستانه با ممتحن یا برقراری ارتباط چشمی با او وجود ندارد. اما، این کارها باعث می شود که اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید و در نتیجه جواب های بهتری بدهید.

اگر شما در امتحان Speaking فقط به زمین نگاه کنید و این گونه تصور کنید که در جایی غیر از اتاقی که ممتحن در آن نشسته حضور دارید، معمولا جواب های خیلی کوتاه و یکنواخت خواهید داد که این باعث می شود نمره شما کاهش یابد. ولی اگر شما برخورد دوستانه ای با ممتحن داشته باشید، احتمال اینکه سوالات را بهتر جواب دهید، افزایش می یابد.
بیش از اندازه ارتباط چشمی برقرار نکنید. زل زدن به چشم ممتحن برای ۱۵ دقیقه، کار مناسبی نمی باشد. طوری ارتباط برقرار کنید که انگار یک مکالمه دوستانه با یکی از دوستان خود دارید. اگر شما در کل مدت مکالمه فقط به زمین نگاه کنید، احتمالا دوست شما از شما خواهید پرسید که آیا حال شما خوب است. اگر هم تمام مدت صحبت فقط به چشم های او زل بزنید نیز او تعجب خواهد کرد. اینگونه در نظر بگیرید که دارید با یکی از دوستان خود صحبت می کنید. برای اطلاع بیشتر در این مورد کلیک کنید. 

باید سوم: خود را علاقه مند به سوالات نشان دهید

بیایید واقعیت را بپذیریم، بعضی از سوالات امتحان IELTS بسیار کسل کننده می باشند. اگر شما به کسی که یک سوال خسته کننده جواب می دهد گوش کنید، متوجه می شوید که صدایش یکنواخت می باشد. این به این معنی است که صدای او بالا و پایین نمی رود و کاملا خطی می باشد. اگر شما این گونه صحبت کنید، نمره خوبی در قسمت تلفظ برای شما در نظر گرفته نخواهد شد زیرا یکی از مهمترین فاکتورهای نمره دهی در بخش تلفط، Intonation می باشد. هنگامی که یک انگلیسی زبان صحبت می کند، صدای او به صورت طبیعی بسته به احساس او در مورد چیزی که در مورد آن صحبت می کند بالا و پایین می رود.

تصور کنید که شما به کلاس دیر وارد شوید و استاد با یک تن افتان یا Falling tone بگوید “Sit down, please”. احتمالا استاد کلاس از طریق این Intonation خواسته به شما بگوید که از دیر آمدن شما ناراضی هست. البته، اگر با یک تن خیزان یا Rising tone همان جمله را بیان کند، احتمالا خواسته به شما بگوید که اشکالی ندارد که دیر آمده اید و خوشحال است که شما رو می بیند. همین مسئله در مورد Speakingشما نیز صادق است. اگر شما به سوالاتی که توسط ممتحن پرسیده می شود علاقه مند باشید، شما از Intonation های گوناگون استفاده می کنید. البته، مراقب باشید بیش از اندازه این کار را نکنید و صدای خود را خیلی بالا یا خیلی پایین نبرید. گوش کردن به صحبت انگلیسی زبان ها و کپی کردن Intonation آنها به شما کمک می کند تا متوجه شوید که صدای Intonation به چه صورتی هست.

باید چهارم: جواب های بلند بدهید

قانون مشخصی برای تعداد کلمات یا جملات به کار رفته در بخش ۱ امتحان Speaking وجود ندارد. جملات به کار رفته در این بخش نباید خیلی کوتاه باشند زیرا شما باید به ممتحن نشان دهید که می توانید از زبان انگلیسی استفاده کنید. بنابراین، “I’m a student”جواب بلندی نمی باشد. از سوی دیگر، جواب های شما نباید خیلی بلند باشند، زیرا بخش اول این امتحان در مورد موضوعات روزمره (خانوداه، کار، سرگرمی ها،..) می باشد و شما معمولا به سوالی که در مورد محل زندگی شما می باشد، ۲ دقیقه صحبت نمی کنید. همچنین، شما در پارت دوم و پارت سوم فرصت های زیادی برای دادن جواب های بلند خواهید داشت.

به عنوان یک قانون کلی، اگر شما فقط یک جمله با یک Clause مثل “I’m from Ireland” بگویید، جواب شما بسیار کوتاه خواهد بود. بهتر است که جواب های شما به سوالات این بخش از ۳ جمله تجاوز نکند.

باید پنجم: تمرین کنید

این که قبل از امتحان Speaking جواب های حفظ شده آماده کنید، ایده ی اصلا خوبی نیست. اما، از آن جا که بخش ۱ این امتحان قابل پیش بینی است، شما می بایست خود را برای موضوعات روزمره اشاره شده در ابتدای مقاله آماده کنید. سعی کنید صدای خودتان را ضیط کنید و دوباره به آن گوش کنید و در مورد موضوعات پایین فکر کنید:

• آیا می توانید لغات بهتری استفاده کنید؟
• آیا شما اشتباهات گرامری انجام داده اید که می شود اصلاح کرد؟
• آیا شما روان صحبت کرده اید یا با سرعت غیر طبیعی صحبت کرده اید؟
• Intonation شما چطور بوده است؟
• آیا به اندازه کافی جواب های خود را توسعه داده اید؟
• آیا واضح صحبت کرده اید؟

دوباره تلاش کنید و آن قدر تمرین کنید که مطمئن شوید که صحبت کردن در مورد موضوعات روزمره برای شما خیلی آسان خواهد بود.

  برای دیدن 7 سوال رایج در بخش 3 امتحان اسپیکینگ اینجا کلیک کنین

نباید اول: دادن جواب بله یا خیر

این نکته برای شما شاید بدیهی به نظر برسد، ولی تعداد زیادی از زبان آموزان به سوالات فقط با “Yes” یا “No” پاسخ می دهند. دلیل اصلی این مسئله ممکن است این باشد که خود سوالات به صورت طبیعی ما را به دادن چنین جواب هایی سوق می دهند. اما، همیشه به یاد داشته باشید که شما در حال امتحان شدن هستید و به ممتحن باید نشان دهید که چقدر انگلیسی شما خوب است. جواب دادن با “Yes” یا “No” به ممتحن این اجازه را نمی دهد که سطح زبان شما را تشخیص بدهد و به احتمال زیاد شما نمره پایینی دریافت خواهید، بدون توجه به این که ممکن است سطح زبان شما خوب باشد.
بعضی از زبان آموزان فقط جواب های “Yes” یا “No” می دهند زیرا آن ها خیلی عصبی هستند و می خواهند هر چه زودتر این امتحان تمام شود. ممتحنی که در اتاق روبروی شما نشسته است سعی در فریب دادن شما ندارد و اکثر آنها آدم های خوبی هستند که می خواهند شما بهترین کار خود را ارائه دهید. بنابراین، از این که در مورد عصبی بودن خود با او صحبت کنید خجالت نکشید. این کار باعث می شود تا با آسودگی خاطر بیشتری به سوالات پاسخ دهید.

نباید دوم: خارج از موضوع صحبت نکنید

بعضی زبان آموزان تمایل دارند وقتی اسم شان پرسیده می شود یا در مورد محل زندگی شان سوال می شود، در مورد کل داستان زندگی خود یا تاریخچه شهر خود صحبت کنند. به یاد داشته باشید که این سوالات بسیار ساده می باشند و اگر شما بیش از ۳ الی ۴ جمله در مورد آن ها صحبت کنید، احتمالا شما در مورد جزئیات نا مرتبط هم صحبت خواهید کرد. برای نمونه، از یک زبان آموز در مورد این که در زمان فراغت چه کارهایی انجام می دهد سوال پرسیده شد و او هر چیزی که در مورد ورزش بدمینتون می دانست بیان کرد. از او در مورد قوانین، تاریخچه، بازیکنان بزرگ، فواید و مضرات آن ورزش سوال نشده بود. از او فقط سوال پرسیده شده بود که چه ورزشی را دوست داری و چرا.

نباید سوم: جواب ندادن به سوال

شما هیچ حق انتخابی ندارید و اگر شما جواب یک سوال را نمی دانید، یا اصلا از یک سوال خوشتان نمی آید، شما هیچ حق انتخابی ندارید. شما باید به سوال پاسخ دهید.به خاطر داشته باشید که بخش ۱ این آزمون در مورد شما می باشد. بنابراین، سوالی وجود ندارد که شما متوجه نشوید زیرا تمام سوالات در مورد خود شما ست.

اگر یک کلمه در سوال را متوجه نشدید، شما مجاز هستید که از ممتحن در مورد معنی آن کلمه بپرسید. همچنین، شما از ممتحن می توانید بخواهید که یک سوال را دوباره تکرار کند. اگر شما آن را متوجه نشده باشید. البته، از این حق خود سوء استفاده نکنید، فقط زمانی که واقعا لازم و ضروری است درخواست تکرار سوال را بدهید.
اگر در مورد یک سوال هیچ ایده ای ندارید، با ممتحن خود صادق باشید و به او بگویید که در مورد سوال پرسیده شده چیزی نمی دانید و سپس صحبت کنید. همیشه به یاد داشته باشید که این آزمون، دانش شما را نمی سنجد، بلکه سطح زبان انگلیسی شما را می سنجد. بنابراین، در زمان هایی که هیچ حرفی برای گرفتن ندارید، صحبت کردن در مورد چیزهایی که در واقعیت وجود ندارد مشکلی ایجاد نمی کند.

نباید چهارم: خیلی آرام صحبت کردن

یکی از آزار دهنده ترین چیزها برای ممتحنین، صحبت کردن با صدای پایین زبان آموز می باشد. اگر ممتحن نتواند صدای شما را شما بشنود، نمره بالایی به شما نخواهد داد، اگر چه سطح زبان شما خیلی خوب باشد. این موضوع ارتباط زیادی به اعتماد به نفس و خجالت نکشیدن دارد. در هنگام صحبت با ممتحن به زمین نگاه نکنید و کمی بلند تر از حالت نرمال صحبت کنید. همچنین، ممتحن در حال ضبط کردن صحبت شما می باشد، پس صدای شما به اندازه کافی باید بلند باشد که دستگاه ضبط بتواند صدای شما را با کیفیت خوبی ضبط کند. سعی کنید صدای خود را ضبط کنید و چند بار به آن گوش کنید. اگر شما نمی توانید صدای خود را به صورت واضح بشنوید، لازم است که صدای خود را کمی بالاتر ببرید.

نباید پنجم: کمال گرا نباشید

ممتحن می داند که شما به زبانی صحبت می کنید که زبان مادری شما نمی باشد و انتظار ندارد که زبان شما بی نقص باشد. حتی کسانی که نمره ۹ می گیرند نیز تعداد کمی اشتباه دارند، و افرادی که ۷ و ۸ می گیرند هم اشتباهات زیادی می کنند. اگر شما به صورت مداوم به کاربرد صحیح کلمات و گرامر توجه کنید، این موضوع باعث می شود که روانی صحبت شما و تلفظ شما ضربه بخورد. روانی صحبت و تلفظ نیمی از نمره شما را تشکیل می دهند. بنابراین، استفاده از گرامر و لغات بی نقص در صورتی که نیمی از نمره خود را از دست بدهید، هیچ ارزشی ندارد. به صورت طبیعی صحبت کنید در حالی که برروی سرعت طبیعی و تلفظ صحیح تمرکز کرده اید. نگران لغات و گرامر نباشید.