میشه گفت افعال to be ساده ترین شکل فعل هستن ولی میدونستین با همین افعال ساده میشه از رایتینگ نمره 7 گرفت؟
نکته اینجاست که خیلیا فکر میکنن با استفاده از افعال پیچیده، سخت و گاهی حتی Phrasal Verb های نایاب باید سطح نوشتارشون رو بالا ببرن اما، شما میتونین گاهی مصحح رو با Noun Phrase های طولانی و نسبتا پیچیده تحت تاثیر قرار بدین. اول ببینیم Noun Phrase چیه بعد راجع به اثر گذاریش بیشتر صحبت کنیم.
Noun phrase ها یا عبارات اسمی با اضافه کردن اطلاعات بیشتر به subject و یا object ساخته میشن. این افزودنی ها determiner, quantifier و adjective ها هستن. به کلمات زیر دقت کنید.
- The weapon (determiner+ noun)
- Accurate targeting (adjective+ noun)
- All of his uncountable money (quantifier+ determiner+ adjective+ noun)
این ساده ترین شکل عبارات اسمی بود. حالت های دیگه ای مثل هم وجود دارن، مثل:
- Prepositional phrases (preposition + noun): the amount of money spent by the French on clothing saw a rise by 2009
- Gerund phrases: spending money on clothes by the French rose by 2009
- Relative clause: the French’s portion of money which is spent on clothes rose by 2009.
- That clause: the money that’s spent on clothes by the French rose in 2009
- To + infinitive: The French spent more money to buy clothes in 2009.
همونطور که معلومه توی همه جملات از فعل ساده استفاده شده یا بهتر بخوام بگم، تمرکز از روی انتخاب verb برداشته شده و در عوض به ساختار noun phrase بهای زیادی داده شده.
چرا این ساختار اهمیت داره؟
در زبان انگلیسی به ویژه آکادمیک، بیان ایده و هسته اصلی مطلب هست که اهمیت داره. مثلا در جملات بالا مردم فرانسه و اینکه برای چه چیزی پولشون رو خرج کردن مهم بود.
حالا نوبت شماست!
زیر رو در بخونین و ازش یه عبارت اسمی خوب بسازین.
Children go to school to get a good job position in the future.
